عمل زیبایی بینی (رینوپلاستی) ممکن است باعث بروز مشکلات تنفسی شود که بسته به علت آن، می‌توانند موقتی یا دائمی باشند. در ادامه، این مشکلات را به دو دسته اصلی تقسیم کرده و راه‌های پیشگیری و درمان آن‌ها را بررسی می‌کنیم.
علائم مشکلات تنفسی بعد از جراحی بینی
- احساس گرفتگی دائمی یا موقتی بینی
- مشکل در دم و بازدم
- نیاز به تنفس از راه دهان
- خر و پف شبانه
- احساس کمبود اکسیژن هنگام ورزش یا فعالیت بدنی
- خشکی بیش از حد داخل بینی
پیشگیری از مشکلات تنفسی پس از عمل زیبایی بینی
برای پیشگیری از مشکلات تنفسی پس از رینوپلاستی، رعایت مراقبت های بعد از عمل بینی ضروری است. شست‌وشوی منظم بینی با سرم نمکی به پاک‌سازی مجاری تنفسی و جلوگیری از تجمع خون و ترشحات کمک می‌کند. در هفته‌های اول، از دست زدن به بینی و فین کردن خودداری کنید تا از آسیب به بافت‌های در حال ترمیم جلوگیری شود. هنگام خواب، سر خود را در موقعیتی بالاتر از سطح بدن قرار دهید تا تورم کاهش یابد و جریان هوای بینی بهبود یابد. همچنین، از محیط‌های آلوده و دودزا دوری کنید تا تحریک مجاری تنفسی به حداقل برسد. مصرف داروهای تجویزشده توسط پزشک به کاهش التهاب و پیشگیری از عفونت کمک می‌کند. حفظ رطوبت محیط و نوشیدن مایعات کافی نیز می‌تواند به روند بهبود تنفس کمک کند.
مشکلات تنفسی موقتی بعد از عمل بینی
این مشکلات معمولاً در هفته‌ها یا ماه‌های اول بعد از عمل رخ می‌دهند و با گذشت زمان یا مراقبت‌های مناسب برطرف می‌شوند.
- تورم و التهاب داخلی بینی: پس از جراحی، بافت‌های داخل بینی متورم می‌شوند که باعث تنگ شدن مجاری تنفسی می‌شود. این مشکل معمولاً پس از کاهش التهاب برطرف می‌شود.
- تجمع ترشحات و لخته‌های خون: وجود خون خشک‌شده و ترشحات در داخل بینی، جریان هوا را محدود کرده و باعث احساس گرفتگی می‌شود. استفاده از سرم شست‌وشو و مرطوب‌کننده‌های بینی به رفع این مشکل کمک می‌کند.
- خشکی و تحریک مخاط بینی: جراحی ممکن است باعث خشکی داخل بینی شود که می‌تواند احساس گرفتگی ایجاد کند. استفاده از بخور، اسپری‌های مرطوب‌کننده و پرهیز از هوای خشک به بهبود این وضعیت کمک می‌کند.
- حساسیت به بخیه‌ها و پانسمان داخلی: در برخی افراد، بخیه‌های داخلی یا پانسمان‌های جراحی می‌توانند تا زمان جذب یا برداشتن، باعث احساس انسداد شوند.
- استفاده از تامپون‌های بینی: پس از جراحی، در برخی موارد از تامپون‌های داخلی استفاده می‌شود که تا زمان برداشتن آن‌ها، تنفس را سخت می‌کند.
درمان مشکلات تنفسی موقتی بعد از رینوپلاستی
این مشکلات معمولاً در هفته‌های اول بعد از جراحی رخ می‌دهند و با اقدامات ساده بهبود می‌یابند.
مشکلات تنفسی موقتی معمولاً در هفته‌های اول بعد از جراحی بینی رخ می‌دهند و با اقدامات ساده قابل بهبود هستند. برای کاهش ورم و التهاب، استفاده از کمپرس سرد در ۴۸ ساعت اول، بالا نگه داشتن سر هنگام خواب، مصرف داروهای ضدالتهابی تجویز شده و نوشیدن مایعات فراوان توصیه می‌شود. همچنین، برای جلوگیری از انسداد بینی، شست‌وشوی روزانه با سرم نمکی و استفاده از اسپری‌های مرطوب‌کننده مفید است. اجتناب از فین کردن شدید نیز از آسیب به بخیه‌های داخلی جلوگیری می‌کند. در صورت تحریک مخاط بینی، بخور آب گرم به باز شدن مجاری تنفسی کمک کرده و مصرف آنتی‌هیستامین‌ها می‌تواند در کاهش حساسیت مؤثر باشد. همچنین، دوری از گرد و غبار، دود و مواد شیمیایی تحریک‌کننده به بهبود سریع‌تر تنفس کمک می‌کند.
مشکلات تنفسی دائمی بعد از جراحی بینی
برخی مشکلات ناشی از جراحی ممکن است ماندگار شوند و نیاز به مداخله پزشکی یا حتی جراحی ترمیمی داشته باشند.
- کاهش بیش از حد سایز بینی: اگر بینی بیش از حد کوچک شود، ممکن است مسیرهای هوایی باریک شده و تنفس سخت شود. این مشکل به‌ویژه در هنگام ورزش یا خواب تشدید می‌شود.
- تنگی دریچه‌های بینی: دریچه‌های داخلی و خارجی بینی نقش مهمی در عبور هوا دارند. اگر این بخش‌ها در جراحی به درستی تقویت نشوند، ممکن است دچار فرورفتگی و انسداد شوند.
- چسبندگی‌های داخلی بینی (سینشیا): گاهی اوقات زخم‌های داخلی پس از عمل به هم می‌چسبند و مجرای هوا را مسدود می‌کنند. این مشکل با جراحی اصلاحی برطرف می‌شود.
- انحراف تیغه بینی پس از جراحی: در برخی موارد، اگر تیغه بینی به درستی تنظیم نشود یا در دوران بهبودی حرکت کند، می‌تواند باعث انسداد یک‌طرفه یا دوطرفه بینی شود.
درمان مشکلات تنفسی دائمی بعد از عمل بینی
اگر مشکلات تنفسی بعد از ۳ تا ۶ ماه ادامه پیدا کنند، ممکن است ناشی از تغییرات ساختاری در بینی باشند و به روش‌های درمانی پیشرفته‌تری نیاز داشته باشند.
درمان مشکلات تنفسی ناشی از جراحی بینی بسته به شدت آن متفاوت است. برای تنگی دریچه‌های بینی، می‌توان از نوارهای مخصوص بینی برای باز کردن مسیر هوا استفاده کرد. در برخی موارد، تزریق فیلرهای هیالورونیک اسید به تقویت ساختار دریچه کمک می‌کند، اما در شرایط شدید، جراحی اصلاحی برای بازسازی غضروف‌های بینی ضروری خواهد بود. چسبندگی‌های داخلی بینی (سینشیا) نیز با انجام لیزر یا جراحی کوچک قابل رفع هستند و استفاده از اسپلینت‌های داخلی می‌تواند از چسبندگی مجدد جلوگیری کند. در صورتی که بیمار دچار انحراف تیغه بینی باشد، روش‌های درمان شامل مصرف کورتیکواستروئیدهای بینی برای کاهش تورم در موارد خفیف و انجام جراحی اصلاحی سپتوپلاستی در موارد شدیدتر است. اگر کوچک شدن بیش از حد بینی باعث اختلال در تنفس شود، در موارد خفیف می‌توان از تمرینات تنفسی و اکسپندرهای بینی کمک گرفت، اما در شرایط شدید، جراحی بازسازی بینی (ریویژن رینوپلاستی) با استفاده از پیوند غضروف برای تقویت ساختار بینی ضروری خواهد بود.
